Samen voor de beste zorg na een beroerte

18 december 2016

Bij een beroerte (CVA) is het voor patiënten enorm belangrijk dat ze zo snel mogelijk de zorg krijgen die zij nodig hebben. Vervolgens is het zaak om de chronische gevolgen van deze aandoening, die vaak in een later stadium ontstaan, zo vroeg mogelijk op te sporen en de patiënt optimaal voor te lichten en te begeleiden. Om hierin niets aan het toeval over te laten, bundelen alle betrokken instanties in deze regio de krachten binnen het  samenwerkingsverband CVA samenzorg regio Weert.

Huisartsen, SJG Weert, Stichting Land van Horne en Libra Revalidatie & Audiologie gaan intensief samenwerken, zo is afgesproken. Landelijk wordt die ketenaanpak ook dringend geadviseerd. “Samen gaan we de kwaliteit van de CVA-zorg naar een zo’n hoog mogelijk niveau tillen. Dat betekent dat we in elke fase van de aandoening de zorg beter op elkaar gaan afstemmen. Door in een zorgpad alle afspraken van A tot Z vast te leggen, weet iedereen van elkaar wat er gebeurt en hoe rond de patiënt de taken zijn verdeeld”, vertelt Yvonne Bouten, CVA ketencoördinator en gespecialiseerd fysiotherapeut van SJG Weert. Huisarts Geert Smits vult aan. “Voor de patiënt is het belangrijk dat hij goed geïnformeerd wordt en dat alle betrokken zorgverleners met elkaar overleggen wat de beste behandeling is. De behandeling van een CVA duurt immers lang en gaat ook na een opname in het ziekenhuis of de revalidatiekliniek vaak verder.”

De ketenaanpak behelst meer dan een vloeiende overdracht. Onderzoek leert dat een CVA het leven van patiënten en hun naasten sociaal en mentaal vaak ingrijpend en blijvend verandert. Mensen hebben behoefte aan goede informatie en een vast aanspreekpunt en willen graag zelf de regie behouden over hun aandoening. Daarbij is het belangrijk om mantelzorgers nadrukkelijk bij de behandeling te betrekken.

Een CVA is de verzamelnaam voor een herseninfarct, hersenbloeding of een tijdelijke beroerte (TIA). De meest voorkomende symptomen: een scheefhangende mond, verlammingsverschijnselen aan de arm en/of het been, problemen met de spraak, duizeligheid, misselijkheid en problemen met zien. De meeste CVA-patiënten worden getroffen door een infarct, een bloedpropje in de hersenen dat - mits direct medische hulp wordt gezocht - steeds vaker efficiënt behandeld kan worden. Ook een TIA, een tijdelijke beroerte, komt vaak voor. Een hersenbloeding is de minst voorkomende en in potentie de meest ernstige variant.

In SJG Weert kwamen vorig jaar 257 mensen met een infarct op de Eerste Hulp. In veel gevallen lost het lichaam het stolsel zelf op en ook steeds vaker brengt trombolyse uitkomst. Via het infuus krijgt de patiënt dan een sterke bloedverdunner toegediend die het bloedpropje oplost. “Omdat dit zo snel mogelijk moet gebeuren, is het van levensbelang om bij de geringste twijfel direct actie te ondernemen. Een CVA is de grootste veroorzaker van invaliditeit. Hoe eerder je erbij bent, hoe groter de kans op herstel”, zegt Yvonne Bouten.

Na ontslag uit het ziekenhuis begint voor veel CVA-patiënten een lange weg van revalideren. Ouderen die minder goed ter been zijn, gaan voor een klinische revalidatie vaak naar Land van Horne terwijl vitale patiënten die het leven weer op volle kracht willen oppakken vaak thuis revalideren of poliklinisch bij Libra, het centrum voor medisch specialistische revalidatie in Martinus. Huisarts Geert Smits: “Vaak komen in een later stadium problemen aan het licht die direct na het CVA nog niet zichtbaar waren. Denk aan geheugenproblemen, chronische vermoeidheid, een verandering van gedrag of problemen met organiseren. Het is belangrijk dat we deze verborgen problemen vroegtijdig herkennen. De huisarts, neuroloog, specialist ouderengeneeskunde, revalidatiearts, logopedist, ergotherapeut en gespecialiseerd verpleegkundigen;ze willen allemaal het beste voor de patiënt. Door goede afspraken te maken en onze kennis te delen, kunnen we de verborgen gebreken vroegtijdig opsporen en op tijd bijsturen als de situatie daar om vraagt.”


Gezondheidskrant SJG Weert  • nummer 3  •  december 2016  •  pag. 5

Samen voor de beste zorg na een beroerte